SC Lutten heeft in dit prille seizoen moeite om de andere teams in deze competitie bij te houden. Het heeft waarschijnlijk te maken met het ongrijpbare ingrediënt ‘vorm’. Spelers en begeleiding werken er hard aan om het team weer op hetzelfde spoor te krijgen, dat vorig seizoen leidde naar zoveel winstpartijen. En dan vormt de uitwedstrijd tegen Nieuwleusen een goede graadmeter om te zien of er progressie zit in het spel van de zwartwitten.
Nieuwleusen is een tegenstander die het team van trainer Bas Nibbelke wel ligt. De laatste jaren werden er meer punten gewonnen dan verloren van dit elftal.
Toch waren het de oranjehemden die in het begin het initiatief naar zich toe trokken. Dat leidde in de eerste paar minuten tot een tweetal goede mogelijkheden, maar keeper Ramon Soer – vervanger van de geblesseerde Lars Mulder – wist zijn doel schoon te houden. Bij de eerste inzet werd hij geassisteerd door één van de verdedigers, die de bal nog net over de achterlijn wist te werken. Even later werd een tweede poging nog net door de Lutter goalie tot corner verwerkt.
Hierna kwam de wedstrijd qua balbezit wat meer in evenwicht. SC Lutten zocht in combinaties de weg naar het doel van de tegenstander, maar zag nog te vaak deze pogingen gestrand door onzorgvuldigheid of door het te zacht inspelen van de bal. Daardoor haperde de opbouw en werd de voorhoede maar mondjesmaat bereikt. Nieuwleusen was wat dat betreft dreigender aan de bal, maar slaagde er ook niet in om uitgespeelde kansen te creëren. Zodoende bleef de wedstrijd wel spannend, maar was nog niet van een hoogstaand niveau.
Tot verrassing en vreugde van de meegereisde supporters was het SC Lutten dat de score opende. Een fantastisch schot van middenvelder Nick Lamberink – hij bevond zich net over de middencirkel op de helft van de tegenstander – gaf de keeper van Nieuwleusen het nakijken. Insiders verklaarden later dat de doelman de bal had moeten hebben, maar desalniettemin was het een geweldig doelpunt: 0-1.
Aan het spelbeeld veranderde dat weinig in de eerste helft, al moet gezegd worden dat SC Lutten met meer zelfvertrouwen begon te voetballen. Een paar minuten voor het rustsignaal kwam Nieuwleusen nog gevaarlijk opstomen via een aanval over vele schijven, maar het naderde gevaar kon tijdig worden gekeerd door de Lutter verdediging.
In de tweede helft zakten de zwartwitten aanvankelijk terug naar een bedenkelijk niveau. Het team beperkte zich tot uitverdedigen en probeerde met vertwijfelde lange halen de twee spitsen te bereiken, die daar uiteraard niets mee konden. En wat je al aan zag komen, gebeurde ook; al was het niet via het veldspel van Nieuwleusen, maar via een corner waardoor de gastheren op gelijke hoogte kwamen. De verder goed keepende Ramon verkeek zich enigszins op deze hoekschop, waarna de bal eenvoudig over de doellijn kon worden getikt: 1-1.
Het duurde ongeveer twintig minuten voordat SC Lutten weer aan voetballen toekwam. Dat leverde een paar aanvallen op, en even zovele afstandsschoten die net niet nauwkeurig genoeg waren. Toch bleef Nieuwleusen dreigender – vooral via de hoekschoppen – en probeerde aan het eind van het duel nog de overwinning naar zich toe te trekken. Gelukkig hield ‘onze’ verdediging stand en werd er niet meer gescoord. Conclusie was wel dat SC Lutten hier een punt had gewonnen. Het team kan terugzien op een eerste helft waarin soms iets terug was te zien van de flair van het vorige seizoen. Of dat eenmalig was, zullen de aankomende duels moet uitwijzen. Nieuwleusen was minder tevreden over het behaalde gelijkspel.
